یاد باد آن روز گاران یاد باد

برای اینکه بگم بعد سرکار رفتن چه اتفاقاتی رخ داد میشه آخر حرف هایم.

واقعیتش رو بخوای هدفم نوشتن  خاطرهاست.نه گفتن اول واخر ماجرام..بدرد کسی نمیخوره.اما به اخرش هم

میرسیم.ولی میخوام ی تصویر

ذهنی برات بسازم که بفهمی چی میگم..یا اصلا برای خودم.

چه معلوم شاید روزی آلزایمر یا پارکینسون گرفتم یادم نیاد گذشته ام

این شاید روزی کمکم کنه.میدونی این وبلاگ حدس میزنم برای من بهترین وبلاگ عمرم بشه.چون تا به حال از

خودم وگذشته هیج جا هیچی ننوشتم.

میگن گذشته در گذشته..ولی قبولش تاحدی ندارم....بضی اوقات یاد آوری  گذشته حالت رو خوب میکنه

بعضی وقتا بد..من جنبه خوبش رو در نظر میگیرم..گذشته خودت رو به یاد بسپار تا لبختد بر لبانت

بنشاند.

تصویر ذهنی کمک میکنه تا بهتر درک کنی  هر چیزی رو.تصویر ذهنی من در وبلاگم شخصیت های مهم زندگیمه.

اول از شخصی خواهم گفت که شش سال ونیم عاشقش بودم

او هم عاشق بود.واقعا عاشق بود.عاشق هم بودیم.

بیوگرافی ذکر نخواهد شد چون اجازه اینکار را ندارم.بیوگرافی خود راهم نخواهم گفت.چون هدف معرفی نیست .هدفم

نوشتن خوبی هاست.

 

امیدوارم هرجا هست سلامت باشه.جون روزی...

عشق اول...